Bazen öyle kitaplar okuruz ki, kitabın kapağını kapattığımız zaman cevaplamamız gereken soru şu olur: "Ben mi kitabı bitirdim, yoksa kitap mı beni bitirdi?" İşte "Doğu Yolculuğu" da böyle bir kitaptı.
Herman Hesse'nin adını Ferrari'sini Satan Bilge kitabında gördüm ikinci defa. Kitaptaki bilgenin tavsiye ettiği kitapların yazarından biri de Hesse idi. Kitap genel olarak rotası doğuya dönmüş, kendilerine "Cemiyet" adını vermiş, genel olarak tek bir amaçları olsa da, cemiyetteki her birinin farklı amaçlarının olduğu bir topluluğu konu alıyor. Kimi Arap prensesi Fatma ile buluşmak için bu yolculuğa çıkmış, kimi de hayvanların dilini öğrenmeye Hz. Süleyman'ın sırrını çözmek için yola çıkmış.
Yolculuk Doğu'ya doğru yapılsa da Doğu sadece bir sembol aslında. Keşfetmek ve keşfetmek üzerine bir yolculuk. Kitaptaki şu güzel ve derin cümle her şeyi açıklıyor aslında:
"Bu yolculuk nereye?
Eve, hep eve."
Her şey güzeldir lakin, bir gün grubun gönüllü hizmetçisi Leo ortadan kaybolur. Leo herkesin gönlünde yer edinmiş birisidir. O kaybolduktan sonra, onunla beraber Cemiyet'in bazı önemli eşya ve belgelerinin de gittiği görülür. Şimdiye kadar inançla sıkı sıkıya bağlanmış grup arasında Leo yüzünden tartışmalar çıkar. Herkes ortaya farklı bir iddia atar. Herman Hesse artık Cemiyet'in eskisi gibi olmadığına kanaat getirir ve her adımda kendini biraz daha geride bırakarak en sonunda topluluktan kaçar. Lakin topluluğa gönül bağlamış olan vicdanından kaçamayacaktır.
Keyifli Okumalar :)
Doğu Yolculuğu , Hermann Hesse’nin kurmaca bir yolculuğu anlattığı gerçekdışı, mistik bir öyküdür.
Her ne kadar “Doğu”, yolculuğa adını vermiş olsa da, kitapta zaman ve mekan birbirine karışmıştır. Yolcular bir anda başka bir çağa geçiş yapar, mekan sürekli değişkendir, anlatılanın
