Stefan zweig'in daha önce de kitaplarını okumuştum. Anlatım tarzı diğerleri ile benzer lakin bu kitapta birbirinden bağımsız farklı ve önemli olaylar anlatılmış. Tasvirler bence muazzamdı.
Waterloo savaşında kendi iradesini kullanamayan general beni değil ülkesinin geleceğini de çok etkilemiş. Tolstoy'un yaşamının son anları bence etkileyici idi. Tren istasyonunda öldüğünü biliyorduk lakin bunun kendi dileği olduğunu bilmiyorduk.
Bazı bölümlerde insanı sıkılabiliyor. Bu bölüm ne zaman bitecek dediği anlar tabiki oluyor. Çoğu yerde coşku tırmanıyor.
Sanırım çeviriden kaynaklı, utku kelimesi çokça yinelenmiş.
İstanbul'un Fethini de anlatmış Stefan zweig. Bir çok kişinin bu bölüm hoşuna gitmemiş olabilir. Ben bu kitapta ki yaklaşımı daha objektif buldum. Yani kendimiz kendi tarihimize objektif olacak halimiz malesef yok.
Birbirinden farklı ve önemli olayları okumuş oldum.
Çılgınca işleri kendinde o cesareti bulabilen insanlar gerçekleştiriyor sanırım.
Herkes okumalı bence.
