Kitaptan sürprizi bozan şeyler vermek yerine bana hissettirdiklerinden bahsetmek istiyorum Bir yanda katı kurallar, sonsuz kibir ve yarış hırsı diğer yanda sevginin ve emeğin gücü karşı karşıya diyebilirim. Ve sonunda Difenbahya çiçeğiyle gelen son.. Difenbahya çiçeği bulunduğu ortamın havasını temizlerken, onunla temas halinde ise hava yolunda oluşan tıkanıklığa sebep olabiliyor. Nasıl tezat ama? Demek ki neymiş her canlının hassas noktasına dokunulduğunda beklenmedik tepki verebiliyormuş Bir diğer yandan ise ‘Kral çıplak’ hikayesine gönderme yaparcasına gelişen olaylar; gelin hatırlayalım : Kralın kibre kapılması, bir dolandırıcının bu kibirden faydalanması, yanındakilerin görevi olmasına rağmen onu uyarmamaları, halkın tüm gerçeği görmesine rağmen susması ve dünyadaki en saf canlılar olan çocukların her şeyi açık bir şekilde söylemesi. Halk kandırılabilir, yardımcılar kandırılabilir, kral bile kandırılabilir ama bir çocuk kolay kolay kandırılamaz. Konu her ne olursa olsun bir yerlerde kandırılmamış ve kralın çıplak olduğunu söyleyen bir çocuk vardır. Cılız bir sesle de olsa kral çıplak diye bir ses duyuyorsanız durup bir düşünmekte yarar var
