Ninniler bitmedi, bitmez, bitme-
yecek. Anneler, sevinçlerini olduğu gibi
acılarını da ninnilere yükleyip söylemeye
devam edecekler. Ninniler, annelerle ço-
cuklar arasında manevi bağlar kurmayı
sürdürecek. Biz, her ninnide “cennetin
ayaklarının altına serildiği” o mübarek
varlığın kalp atışlarını dinleyeceğiz. Ve o
mübarek kalbi minnet duygularıyla nakış-
lamayı düşleyeceğiz.