Dilba
Diljin KovexîSözler ve Alıntılar
sesin kırılırken boynumun ortasında
hüzün satan bir kabile
tarihin rahmine ölüm tohumları serpiyordu
aklım yola çıkan aylak bir ıslık gibi
ayaklarına dolanıyor hâlâ
ve biliyorsun
ne zaman bir uçurum görsem
Uykum geliyor...
Uzat ellerini sevgilim, üşüyorum, korkularım boyumu çoktan aştı. ben bir gece vakti alındığım yaşta kaldım, annem yine yanlış adreslerde arıyor beni göğüslerini keserek hınçla, babam namaz kılmayı unuttu o geceden sonra. sana aldığım hızma avuçlarımda duruyor göz bebeklerim gibi, kemiklerim bir Kızıldereli’nin boynunda kederli bir kolye şimdi. artık hiçbir tanrıça saçını uzatmıyor, hiçbir anne çocuk doğurmuyor bu topraklarda.
Destên xwe dirêj bike, evina min , ez sar im, tirsa min ji mêj ve ji bejna min derbas bûye. Ez di wî temenî de mam ku şevekê ez jê hatim girtin, diya min dîsa li navnîşanên çewt gazî min dike, bi kîn memikên xwe jêkir, bavê min piştî wê şevê nimêjê ji bîr
Sen yine pencereni açık tut...
Belki yağmur saçlarını tarar benim için...
Tarih
günlerden seni tanıdığım gündü
ve sonrasını hiç hatırlamıyorum...
...
hiç bir hikaye kolayca hükmünü yitirmez senin dilinde,
sende duydun mu
bu sesi
o sesi
şu sesi
hiç görünmeyen sesleri?
sesler gittikçe çoğalıyor
sesler çoğaldıkça nefes alışımız azalıyor,
saatler diz çöküyor önümüzde,
zaman dilsiz orman bakire.
takvimlerde isimlerimiz tarifsiz kalır belki,
belki de takdirsiz,
ölüm saati tespit edilmeyen müstakil bir aşkın gıyabında ölmek ile uyumak arasında kalışımızın kanıtıdır bu gece dilba,
sen susarken ağzımın kenarında
kenar mahallelere kaçan şiirler
şamanizme inanırlar
şahını öldürmekle suçlanan piyonlar gibi,
tüm sürrealist tablolar
camileri müze sanırlar
picasso pişman olur
dilba
dilba ben
dilba...
Hayat bir bütünleme hatasıdır
bunu en çok kalanlar biliyor.
Ölelim Dîlba..
Yaşayamadıklarımız için
Yaşını unutan kalemimiz için..