Dinsel gizem, sonunda, insanın içine kapanıp sığındığı kimliği, yani kendini yansıtan eşitliğini, gerçekten, sevgi ve acının tarihinden kaçış noktasını, başka deyişle, zamanla, onun yavaş yavaş boğulmaya mahkum edildiği tutukevine dönüşen bir kaçış noktasını aşan her şeyden gelen belirti ve çağrı olarak bildirilmiştir.