Din, insanın dünya kurma
girişiminde stratejik bir rol oynamıştır. O, insanın kendi öz
mânâlarını realiteye aşılaması suretiyle kendini dışsallaştırmanın en yüce sininin ifade eder. Din ayrıca beşeri düzenin,
varlığın bütününe yansıtıldığım da ima eder. Başka bir deyişle din, evrenin tamamını insan açısından manidar bir
varlık olarak kavramanın cüretkar bir girişimidir.