“Sessizlik çok şey söyler…İnsanlar evlerine döner,Işıklar söner ve gecenin karanlığında duyulan tek şey,akrep ve yelkovanın ayak sesidir…Uyku girmez bazı gözlerden içeriye.Karanlığın sessizliğini delip geçer bir uğultu…Bazen susmak bilmez insanın içindeki o ses…Konuşur da durur…
Şimdi artık konuşma sırası bende Sebastian .
…ve dinleme sırasında sende…”