Bir saadet veya felâkete intizaren teheyyüç içinde yaşayanlar iyilik veya fenalık tefsiriyle en ufak şeyden nem kaparlar. Çarçabuk yeisten ümide, ümitten yeise düşerler. ..
Her şey itikada bağlıdır. Kendini hasta zanneden hastalanır. Vehim fena şeyler doğurur. Halkın hakikatle arası iyi değildir. Daima gıdasını hurafelerde arar.
"Ben sende mazimi görüyorum. Sen kemik alnımın üzerinde istikbalini oku. Bir gün dirileceğim. Söyleşeceğiz. Fakat bu mucizeden sonra yaşamayacaksın..."