Dış Kapının Mandalı

'Bir şeyler insandan eşyaya, eşyadan insana geçip duruyordu. Sadece kendimize ait zannettiğimiz en karanlık kâbuslarımız bile birilerinin gerçeğinde var oluyordu.'

Sayfa 88Kitabı okudu

Manolya Ekinci

'Mide bulandırıcı bir yalnızlık benimki.'

Sayfa 71Kitabı okudu

Reklam

Manolya Ekinci

'Hep bir neden uydurdum varlığıma, sürekli ağrıyan kafama "olmaz ol" dememek için.'

Sayfa 48Kitabı okudu

Manolya Ekinci

'Onun gözleriyle baktığımı anladıktan sonra bir daha hiçbir şeye eskisi gibi bakamadım.'

Sayfa 29Kitabı okudu

Kocaman evrende, bir gezegenin içindeki bir kıtada, o kıtanın içindeki bir ülkede, o ülkenin içindeki bir şehrin sokaginda, üçüncü kattaki bir evin yatak odasında, örtüler altında büzülmüş ağlayan minicik bir kadın. Birbirini sarmalayan, iç içe geçmiş oluşumların içinde nokta gibi, küçücük bir varlık. Tepesindeki yıldızlar kadar güzelken artık kimsenin bakıp görmediği, silikleşmiş bir nokta. Yattığı yataktan bir daha kalkmasa yokluğunu kimsenin fark edemeyeceği, hiçbir yeri doldurmayan önemsiz bir iz.

Sayfa 55Kitabı okudu