Semavi dinlerin hemen hepsinde iyi fiiller ölüm-sonrası hayattaki ödüllerle teşvik edilmekte, kötü fiiller de verilecek cezalarla caydırılmaktadır. Kant'a göre, böyle bir yaklaşım ahlâkın değerini alçaltmakta ve ahlâksal davranışı, sonucuna göre değerlendirmek gibi faydacı bir ilkeye dayanmaktadır. Bu da ahlâkın temel prensibi olan İlke Ahlâkına aykırı düşer.