Biteviye mutluluğun peşinde koşma, kendinden memnnuniyetsizlik, nefret, (boş) gurur, hiç olmayacak hayallere kapılma ve melankoli . . . insan yapısına dair birkaç ölümcül betimlemedir. Bu durumda, ayakta kalma adına telkin edilen her umut, gizli bir umutsuzluktan doğmuştur.