İyi haber; geçirdiğim evrimle başka bir varlığa dönüşürken, bu kez kendime zarar vermeyeceğimdi.
Kötü haber; aslında canını yakmak istediğimi bulamayıp, öfkemi başkasına yönlendirmem...
Esasen iyi haber de kötüydü. Çünkü duygularım yine kötüyken, her şey yine çirkin, onursuzluğun sefil utancı yine yerli yerindeydi...