Dokunmadan
Nermin YıldırımDokunmadan Posts
You can find Dokunmadan books, Dokunmadan quotes and quotes, Dokunmadan authors, Dokunmadan reviews and reviews on 1000Kitap.
Kafamın içinde onlarca soru dolanmıyormuş, kalbim ismini koyamadığım ağırlıklar altında ezilmiyormuş gibi yaptım. Bunu sık yaparım.
Sayfa 203Kitabı okudu
İnsan en çok kaçmayınca yakalanmıyor. Ve bazen kaçmak yakalanmaktan çok daha küçük düşürücü.
Sayfa 173Kitabı okudu
Susmanın bir ifade biçimi olduğunu savunmuyorum .Ben sadece anlatmayı denemekten vazgeçtim.
Sayfa 81Kitabı okudu
Büyümeden yaşlanmak diye bir şey var. Bazen sadece eksik kalmış bir dokunuş bakar .
Sayfa 75Kitabı okudu
Çünkü bazı sızılar bir defa başladı mı artık geçmiyor. Bazı yaralar hiç kapanmıyor. Bazı eller bazı saçları okşamayınca ,bu minicik ,aptal ,önemsiz şey yaşanmayınca, bazı hayatlar geri dönüşsüz biçimde tarumar oluyor.
Sayfa 74Kitabı okudu
Kaçtığınız ne varsa yakalanırsınız. En çok da insanlara.
Sayfa 71Kitabı okudu
Üzüntüden ölmüş gibiydi. Öldüğü henüz kendisi tarafından fark edilmemişti sanki.
Sayfa 198 - Hep KitapKitabı okuyor
Hayatı boyunca tüh'lerden kaçarken keşke' lere tutulmuş biriydim.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bir yere dönmek ,baştan sona yanılgıdan ibaret. İnsan ,döndüğünü zannederken ,aslında sadece kaybettiği şeyi arıyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
Ne yaparsam yapayım, bu dünyayı anonim bir kambur gibi terk edeceğimin gayet farkındaydım. Ama hiç değilse, yıllar boyu içimde biriktirdiğim yükü azaltmak ,doğrusunu sezdiğim bir yanlışı hal yoluna koyup az da olsa ferahlamak arzusundaydım.
Sayfa 43Kitabı okudu
Ne var ki insan ölürken en çok hayallere geç kalıyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu
karadelikler yakınlarındaki yıldızlardan kopan parçaları yutarak büyüyormuş. Tıpkı insanlar gibi .İnsanlar da içlerinin karanlığını ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besliyor. Anlasana , herkes birbirinin katili.
Sayfa 31Kitabı okudu
Vicdanının sesini dinle bak ne diyor…
Çünkü suç saklansa da, suçluluk kalır.
Yastığın üzerinde uykusuzluk lekesi, kalpte kimliği meçhul ağrı, kursakta bekleyen taş gibi kalır.
İnsanlar da içlerinin karanlığını, ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besleniyor.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Gerçi kırılan bir ayna yapıştırılırsa mesela, kırılmamış haliyle bir tutulabilir miydi? Biz ona baktığımızda paramparça görmez miydik kendimizi?
Sayfa 30Kitabı okuyor