Dolores...
Nasıl da güzel bir kitaptı. Uzun süre etkisinde de kalacak gibiyim. Stephen King, ne güzel yazmış, resmen ön yargılarım yıkıldı, yazarla alakalı bu kitapla birlikte. Şu hisse kapılıyor insan okurken, ben neden seni okumadım daha önceleri.
İki tane muhteşem kadının birbirine olan destekleri; Vera ve Dolores.. Özellikle Dolores'in yaşadıkları ve beraberindeki mecburi dayanmalar, direnmeler.. çok sonrasında yaşadıkları. Onun öncesinde, insanın seçimleri hayatının akışını nasıl da etkiliyor. Evler de sevgisiz büyüyen çocukların hiç doğru dürüst tercihleriolmadı sanırım evlilik anlamında. Bir çıkış gibi görülen evlilikler kadınlar için asla mutluluk getirmiyor, getirmediği gibi ortada olan çocuklar da bundan nasibini alıyorlar. Daha çok sevgi dilenciliği çıkıyor ortaya.
Selena, hayat en çok sana ağırdı. Ve senden sonra daha dikkatli gözlerle izleyeceğim gibi etrafımı.
Karşıdan baktığımızda, insanların hayatlarına karşı acımasızcasına eleştiririz. Keyif de alırız, asla bir pay bırakmayız, gördüğümüz kadarı kâfidir. Gerçekleri, olanı bilmek bize iyi gelmez. Biz sadece gördüğümüz olayı konuşup, yorumlarız ve doğrudur, o kadar.. çenemiz ve boş goy goylar bizim o konuştuğumuz insanlara zarar verse bile umrumuzda değildir. Herkesin hikayesi yeterince zor ve yorucuyken bir de bizler konuşarak daha da zor hale gelsin diye uğraşırız.
Saygı yoktur yaşanan olaylara, sadece biraz daha fazla yorum, alay ve konuşmak vardır..
En iyisi, kendin için iyisi olanı yapmak ve yol almak. Çok güzeldi, çok. Mutlaka okumalısınız.
