Otobiyografik bir roman. Yazarı Libyalı aristokrat bir aileye mensup Hisham Matar.
Muhalif olduğu için *Kaddafi* rejimince hapse atılıp kaybedilen bir baba, babasının akibetini öğrenmek için mücadele eden bir oğul ve diktatörün yönettiği ülkedeki yaşamlar...
Yıllarca yurt dışında yaşayan yazar, Kaddafi'nin devrilmesi sonucu ülkeye *dönüş* yapar. Kendisi de yazar olduğu için yaşadıklarını, hissettiklerini, gördükleriyle birleştirerek yazar romanını. Edebiyatın ve sanatın sağaltıcı /terapi edici gücünü de gösteren bir romandı.Roman boyunca dünya edebiyatından eserlerle de zenginleştirilmişti yaşananlar.
Özellikle bir babanın çocukları için ne anlam ifade ettiğini iyi anlatan modern bir baba-oğul hikayesiydi bence.
Arka fonda ise 1960'lı yıllardan günümüze Libya ve Kaddafi dönemi vardı. Doğu toplumlarının şiddet eğilimi, tahammülsüzlük, güce tapma ve mazlumluktan zalimliğe evriliş . O hikaye yüzyıllar geçse de değişmiyor. Romanı okurken insanın her defasında aynı yanlışa düşüşünün de öfkesi oluşuyordu.
Konu olarak çok beğendim romanı. Yazarın anlatımı da fena değildi ama dönemsel geçişleri başarılı değildi. Bazı yerlerde okurken yordu beni.
*Yasemin Çongar* çevirisi de güzeldi.
Ayrıca Nobel ödüllü Japon yazar *Kazuo İshiguro*'nun da ithaf yazısı vardı arka sayfada.
Dünya edebiyatının farklı bir lezzetini tatmak isteyenler için kesinlikle öneririm.