“Kendi nefsinin arzusunu kendisine ilâh edineni gördün mü? Ona sen mi vekil olacaksın.” Furkan Suresi 43
İlahiyat okumuş birisi Dorian Gray’in Portresini okursa kitap yorumu ayetle yorumlama olur tabi ki. Roman sanki ayetin yaşanmış versiyonunu anlatıyor. Arzu, gençlik, hevesler, nefsin her istediğinin yapılması insanı nereye sürükler: Acı Son
Genç, zengin, yakışıklı bir delikanlının gençlik, ölüm, ölümsüzlük, zevkler, ahlak, ahlaksızlık üzerine yaşadığı tecrübeler sorgulamalar . Arkadaşlığın sürüklediği yol, kitabın hayatına etkisi ve Vicdan.
Böyle bir yaşamında olsa vicdan yıkılmadıysa elbet bir gün seni serer yerlere….
“ hangisi daha korkunç: günah çizgileri mi yaşlılık çizgileri mi?”
Kitap okumadan önce maalesef bu kitapta yapmamam gereken bir şey yaptım . Takip ettiğin bir sayfadan kitapla ilgili yazarla ilgili yorumlara baktım. Maalesef diyorum çünkü yazarın hayatı en tiksindiğim hayatlardan. Haliyle kitap okurken ilk başlarda biraz zorlandım: ön yargı. Kendimi kitabın betimlemelerine kaptırdığımda ise aslında romandan alınacak çok şeyler olduğunu gördüm. Yazarın belki de vicdanıyla yaptığı savaşın romana yansımış haliydi bu kitap. Bilemeyiz.
Neyse okunur mu okunmaz mı bilemiyorum ? Arada bana esen farklı eserler okuyun serüveni bu kitapla bitmiş oldu.
Demekki neymiş önce kitap okunucak yorumlara bakılacak .
