Aziz Nesin’in beynelmileli, ‘’daha entellektüeli’’ , daha az kara mizahlısı, kapalı hicivlisi, onun gibi şair kimliği de var Birsel’in ama Aziz daha duygusal, Birsel ise, daha bir kikirikadam....
Bir dönem, şair olmadan önce birçoklarına çok defa akıl hocalığı yapacak kadar da şiire hakim ama daha çok denemeseven bir edebiyat adamı olarak boy göstermiş Salâh.
Dört Köşeli Üçgen’de tek bir tema üzerinden, yani gözlemcilik üzerinden kurmuş bu deneme koleksiyonunu. Topluma, insan ilişkilerine dair, gözlemcilik düsturu üzerinden öyle köçekçil elbiseler giydiriyor ki bazen güldürüveriyor en olmadık yerde bazen de Oh! olmuş dedirtiyor anlattığı, kurgu ya da gerçek hikayeler özelinde. Köşeli, tumturaklı, siyasi bir üslubu yok ama olanı da, öyle bir kıvamda hissettiriyor ki, ustalığı katiyyen tartışma götürmez bir hale geliyor. Bir gözlemci, bir de bu gözlemciliğin pratiği olan kalemşörlük yanı da olunca Birsel’in, kim tutar ki onu, şaplak üstüne şaplak atıyor, kıçı görünen birçok toplum figüranına, iyi de ediyor. Türkçenın, onunla yapılan mizahın ve toplumun absürdlüklerini Birsel'in bakış açısından okumak isterseniz kesinlikle başvurulabilecek gülmecelik, darası alınmış bir üslup. Keyifli okumalar dilerim.
