İçinde doğup büyüdüğüm, bana ilişkin her şeyi biçimlendiren o güzel kenti adım adım doldurdun. Günahlarımla, korkularımla, yürek acılarımla yapayalnız bıraktın beni. Onları sana değil, artık bütünüyle senin olan kentte bırakıp gidiyorum. Çünkü onlar da benim gibi yalnızca seninle birlikte var oldular. Oysa gidişim, bendeki yokluğun olacak, biliyorsun.