Dostluk Üzerine
Marcus Tullius CiceroQuotes
"Birine değer verdikten sonra düşünüp taşınmak değil, düşünüp taşındıktan sonra birine değer vermek gerekir."
Biri göğe çıkıp da şu âlemin düzenini, yıldızların güzelliğini seyre dalsa, o muhteşem manzara ona çok yavan gelirdi. Oysa tarif edebileceği birisi olmuş olsaydı yanında, o manzara hayatında gördüğü en güzel şey olurdu.
Sayfa 101Kitabı okudu
"Aslında dostluk, yeryüzündeki ve gökyüzündeki her şeyin karlılıklı iyi niyet ve şefkat hisleriyle ulaşmasından başka bir şey değildir; bilgelik hariç ölümsüz tanrılar tarafından insanoğluna bundan daha iyi bir armağan bahşedilmiş midir, bilmem."
Sayfa 1 - ALFA Yayınları
bence de
"Cato'nun şu sözü, başka birçok sözü gibi, çok zekice: "Bazılarına sivri dilli bir düşman, tatlı dilli görünen bir dosttan daha hayırlıdır; çünkü ilki her zaman doğruyu söyler, ikincisi hiçbir zaman." Sahiden çok garip, insanlar uyarıldıklarında rahatsız olacakları şeyden rahatsız olmuyorlar da, rahatsız olmayacakları şeyden rahatsız oluyorlar; çünkü hata yapmış olmaları onları kaygılandırmıyor aslında, eleştirilmek zorlarına gidiyor. Oysa tam tersine hatalarına üzülmeleri, yapıcı eleştiriye de sevinmeleri gerekirdi."
Sayfa 105 - ALFA Yayınları
"Ama çoğu insan, ilişkilerinde çıkarına olmayan bir şeyi iyi olarak görmez ve dostlarına sürüsüne davranır gibi davranıp kendisine en çok kazanç sağlayacağına inandığı kişilere değer verir. Böylece salt kendiliğinden, salt kendisi için arzu edilecek en güzel, en doğal dostluktan mahrum kalır ve böyle bir dostluğun ne denli büyük bir değeri olduğunu bizzat tecrübe edemez. İnsan kendini sever, ama bu sevgiden bir çıkar beklediğinden değil, kendisi kendisi için değerli olduğundan sever. İşte bu sevginin aynisı dostluğa aktarılmadıkça, hiçbir zaman gerçek dost da bulunamaz; çünkü dost, insanın adeta ikinci benidir. Hayvanların bile - gökteki, denizdeki, karadaki, yabani ya da evcil - önce kendini sevdiği, (çünkü bu eğilim bütün canlılarda ortaktır ve yaradılıştan gelir), sonra kendini katabileceği türdeşlerini aradığı ve bunu insanın sevgisine benzer bir hisle, bir arzuyla yaptığı bilinen bir gerçekse, siz düşünün artık hem kendini seven hem de ruhunu ruhuna katıp adeta yekvücut olabileceği birini arayan insanda bu his ne kadar doğal olmalı!"
Sayfa 95 - ALFA Yayınları