1903 yılında yazılmış ilginç bir kitap. Lev İsaakoviç Şestov bu eserinde Dostoyevski ve Nietzsche'nin yazdıkları kitaplar üzerinden karakter analizini yapıyor. Dönemin büyük rus yazarlarına ve filozoflarına da değiniyor. Tolstoy, Gogol, Puşkin, Belinski gibi...
《☆☆☆》
Dostoyevski'nin hayat hikayesindeki en bilindik anekdot son anda ölüm cezasından kurtulup, Sibirya'ya kürek mahkumu olarak sürgüne gönderilmesidir. Bu olay onda nasıl bir iz bıraktı. Dostoyevski kadar onun edebiyat literatürüne kazandırdığı çok önemli karakterler de var. Mesela Kirilov, Raskolnikov, Ivan Karamazov, Prens Miskin benim unutamadığım erkek karakterler. Romanlarda dikkat ettiyseniz hem aşağılanmış, hor görülmüş, dünyadan nefret eden, sistemi eleştiren bir baş karakterimiz vardır. İşte Lev Şestov derinlere inerek analiz ediyor bunu.
《☆☆☆》
Nietzsche için ne diyebiliriz. Ömrünün son 10 yılını akıl sağlığını kaybederek geçirmiş. İnsanlardan ve onların yarım bıraktıklarından nefret etmiş. Dostoyevski özel hayatında yaşadığı buhranlara rağmen ayaklarını yere sağlam basabilmişken, aynı şey Nietzsche için söylenemez. Düşünceleri onu içten içe kemirmişti. Dostoyevski trajedisini karakterlerine yansıtırken, Nietzsche felsefesine yansıttı. Ve ortaya Trajedinin Felsefesi çıktı.
