Şöyle der Zerdüşt: "Orada, aşağıda (insanlar arasında) boşunadır her türlü konuşma. Orada, en bilgece olan unutmak ve geçip gitmektir. Artık öğrendim bunu. İnsandaki her şeyi anlamak isteyen, her şeyle boğuşmak zorundadır."
"Kardeşim, 'aşağılma' sözcüğünü bilir misin," diye sorar Nietzsche, "seni aşağılayana karşı adil olmaya çalışırken adaletinin sana azap vermesini?" Gerçekten hayatta daha büyük azap yoktur. Ama Dostoyevski bunları tatmak zorundaydı.