Kahramanımız Prendick, yaklaşık 1 yılını geçirdiği ıssız adada başına gelenleri bizlerle paylaşıyor. Fakat sıradan bir ada değil bu. Diri kesim, aşılama, doku yerleştirme gibi vahşice yöntemlerle hayvanları başkalaştırıp insansı yaratıklar elde eden bir doktorun yaklaşık yirmi kilometrekarelik bir laboratuvarı olarak düşünebiliriz bu adayı. Prendick, okuyucu içine çeken ve zaman zaman geren maceralar atlatıyor bu adada. Adada yaratıklarca Tanrılaştırılmış bir doktor, uyulması gereken bir dizi kurallar ve cezalar mevcut. Tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi. Fakat bu kavramların birer birer yok olması bir kargaşaya yol açıyor.
Prendick kitabın sonunda adadaki yaşamı normal hayatla, içinde bulunduğu toplumla benzeştiriyor:
... Yine de, ne tuhaftır ki, insanlık âlemine geri dönüşümden sonra, görmeyi umduğum güven ve anlayış şöyle dursun, adada kaldığım süre boyunca yaşadığım güvensizlik ve korku daha da büyümüştü. Kimse bana inanmıyordu, insanlar da neredeyse Hayvan Halkı kadar tuhaf buluyorlardı beni. Kim bilir, adadakilerin doğasında var olan yabanıllıktan bir şeyler kapmıştım belki de...
...çevremdeki insan dostlarıma bakıyorum ve korkuya kapılıyorum. Bazıları capcanlı, hayat dolu, bazıları donuk, tehlikeli, bazıları kaypak, içtenliksiz yüzler görüyorum; ama hiçbirinde aklı başında bir insanın o sakin özgüveni yok. Sanki o hayvansılık içlerinde boy atıyormuş, adalılardaki o aslına dönüş çok geçmeden hem de daha büyük ölçüde yeni baştan sahneye çıkacakmış gibi geliyor bana...
