Kitap okuma alışkanlığını vampir romanları sayesinde kazanmış birisi olarak Dracula isminin bendeki yeri oldukça ayrıdır. Nitekim daha önce bir başka yayından kitabı alıp okumaya başlamış ancak devam edememiştim. Fuarı fırsat bilip sevdiğim bir yayınevinden aldım ve zamanı gelince de okudum.
Sarımsaklar, kutsal sular ve ekmekler, tabutta uyumalar, kazıklamalar (gerçek anlamıyla), aşırı çekicilik, yabancı bir eve izin almadan girememe.. Günümüz "vampir" kavramının içerisinde ne varsa hepsi ve daha fazlası bu kitapta mevcut.
Günlük yerine günce kelimesinin kullanımı dikkatimi çekmiş olsa da kitap, karakterlerin tuttukları notlardan oluşuyor. Aynı günü birden fazla kişiden okumak bazen sıkıcı gelse de kitabı elinizden bırakamıyorsunuz. Dün gece bırakıp gündüz tekrar elime alacak olduğum zaman, sanki olaylar kenarda beni bekliyor da kitabı açtığım an oralara gidip hepsini yaşayacakmışım gibi hissettim. Dışarıdan bir gözlemci, bir hayalet gibi her şeyi görerek, duyarak ve hissederek Jonathan ile, Mina ile, Lucy ile, Dracula ile ve diğerleri ile beraber yaşadım. Dili sade, yeri geldiğinde edebi. İnsanların nezaketleri göz kamaştırıyor ve duygulandırıyor biraz da.. En çok da dostluk hissini ve aşkın ruha yansımasını doruklarında yaşıyorsunuz. Güven, emek, zeka, anlayış, sevgi, birliktelik, yardımlaşma, düşünceli oluş.. Özlem duyulan kavramlar malesef ve insan imrenmiyor değil yaşananlara.
Günümüz vampir güzellemelerinden uzak bir şekilde işlenmiş Ölü Olmayan'ın hikayesi. Keyifli okumalar dilerim :)
