“Unutmak, her acıyı siler, arkada bırakırdı. Şarkı söylemek ise unutmak için en güzel çareydi. Çünkü insan şarkı söylerken daima sevdiği şeyleri düşünür.”
Bosna Hersek'in Visegrad şehrine Sokollu Mehmet Paşa tarafından yaptırılan bir köprü.Osmanlı dönemiyle başlayan ve zamanla farklı devletlerin işgaline uğrayan bir şehir ve köprünün hikayesi.Bir köprü herhalde bu kadar güzel anlatılabilirdi.Gercekten de böyle bir köprü ve böyle bir şehrin olması da ayrıca güzel.Odullu bir kitaptı ve gerçekten çok güzel,okunası bir kitap.
Bilirler ki, bu köprüyü Sadrazam Sokullu Mehmet Paşa yaptırmıştır ve o, bu köprü ile kasabayı çerçeveleyen şu dağlardan birindeki Sokoloviç köyünde doğmuştur. Bu dayanıklı taş anıtın yapılması için gerekli emri ve parayı ancak bir sadrazam verebilirdi.
Bunlar hiçbir zaman söylenemeyecek şeylerdi. Çünkü onları görüp sağ kalanların dilleri tutulurdu. Ölüler ise konuşamazlardı. Bunlar öyle şeylerdi ki söylenemez ama unutulurdu. Eğer unutulmazsa nasıl tekrarlayabilirdi?
İstekler, rüzgara benzer... Tozları bir yandan alıp öbür yana götürür, bazen bütün ufku karartır. Ama sonunda sakinleşir, yatışır ve arkasından dünyayı yine o sonsuz biçimiyle bırakır...