“Gece soğuk ve kasvetliydi. İlk kapıdan parka girip uzun ağaçların altından yürüdü. Dört yıl önce birlikte yürüdükleri soğuk arayollardan geçti. Karanlıkta yakınında gibiydi. Bir an geliyor sesini kulağında, elini elinde dokunurken duyar gibi oluyordu. Kıpırtısız durup dinledi. Niçin hayatı esirgemişti ondan? Niçin ölüme mahkum etmişti onu? Manevi varlığının paramparça olduğunu hissetti.”