Ki sen;
Dalından koparılmış iklimlerin serin rüzgarları
Kendi içine akan coşkun nehir
Gece ve gündüzün kan davası güttüğü
Yetim baharların eşsiz çiçeği
Kırk yerinden yara almaş
Kırık kanatlarıyla meydan okuyan şövalye
Radarına yakalandığım gözlerin sevda tüccarı
Seni sevmek çok ayrı...
Henüz hatırlamıyorum gözlerimin rengini
Uzun mu, kısa mı, gür müydü saçlarım
Hangi adla çağrılmıştım dünya mahseninde
Nerede kaybolmuştum bu başıboşlukta
Nerede kaybetmiştim ben beni?