İlk defa bir Stephen King kitabı okudum. Aslında beklentim baya yüksekti. Fakat kitabın başları ciddi anlamda uzun ve yorucuydu.
İlerledikçe kitap sizi içine çekiyor ve Edgar'ın çizdiği resimlerle neler yapabileceğini görmek sizi okumaya zorluyor resmen. Konu bakımından cidden etkileyiciydi. Hatta bu sayede resime ve ressamlara karşı bir merak doğdu içimde.
-SPOİLER OLABİLİR-
Kitabın sonu bence tatmin edici değildi. Sonda Elizabeth'i, Nan Melda'yı, Ilse'yi hatırlatacak ve anacak birtakım şeyler olmasını isterdim.
Okulda bir tuvale resim çizmiştik. Tekrar bir resim yapmayı düşünüyordum zaten.
En kısa zamanda bir tuval alıp tekrar resim yapacağım ve tuvale değen her bir fırça darbesinde bu hikayeyi tekrardan hissedeceğim...
