Dünden Bugüne Türk Şiiri - Cilt 5 (Yeni Şiir) Gönderileri
Dünden Bugüne Türk Şiiri - Cilt 5 (Yeni Şiir) kitaplarını, Dünden Bugüne Türk Şiiri - Cilt 5 (Yeni Şiir) sözleri ve alıntılarını, Dünden Bugüne Türk Şiiri - Cilt 5 (Yeni Şiir) yazarlarını, Dünden Bugüne Türk Şiiri - Cilt 5 (Yeni Şiir) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hangimiz geçmedi aşkın köprüsünden
Sarmadı bir gövdeyi yaşama sevinciyle
Küskün doygunluklarla bekleyip sabahı
Yalnız geçecek gecelerini saymadı
Belki çirkin bir sözdür borç ve para şiirde
Alkol gibi gizlice söz edilir açlıktan
Hangimiz tanımadık sofrada yoksulluğu
Utanmadık konuklar geldikçe, evimizden.
Yıldık mı, yorulduk mu, döndük mü, önemli bu
Sığındık mı bilinen çaresiz yalanlara
Ölenler, öldürülenler kırdı mı direnmeyi
İşlemedi mi dipte kanayan eski yara?
Şimdi sorgular bizi kendi çocuklarımız
Yanıtlar mı onları bizim yazdıklarımız
Söyle baba ne yaptın,
Anne ne yaptın söyle öldürülürken insanlar?
İster sevgili, ister dost olsun,
Ayrılmak saati gelip çattı mı, sakın gizleme;
Sen omuzdan kesilmiş bir çaresiz kolsun.
Eskiye de boş ver onu da eşeleme;
Ne iyiydik’ler, yine görüşürüz’ler
Dikenli tel gibi takılmasın boğazına.
Biliyorsun bu sözler inandırıcı değiller.
Çoğaltmadan katlan acının en azına;
Bekleme aracın kalkmasını, ayrılıklar götürü.
Karış telâşlı bir kalabalığın içine,
Yürü ardına bakmadan, durmadan yürü;
Yeni aşkların, yeni dostlukların geleceğine.
Alıştır kendini her şey biter ve gömülür;
“Ve nice yazlardan sonra kuğu da ölür.”
Toprak ve gül fidanı yetmez,
Gülden anlayan gerek
Soylu şiire gönül ehli bir ozan gerek
Her midyenin karnında inci oluşmaz
İşe usta, ustaya zaman gerek
Onlar öldü
Uzun söz gerekmez
Her devrimci, yaşarken zaten biraz Hayata nişanlı, ölüme sözlü
Yalın sözlerle anlatılmalı bu ölüm
Onlar nasıl gittilerse ölüme
Yiğit ve sade
Fırtınası sessizliğinde
Sözcüklerle
Çünkü onlar
Ölümü güzel kıldılar Geçip bir sabah Umudun
Ve yetimlerin safına
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk, cebimde bir revolver
Bu aşk burada biter, iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Solarken o günlerde çocuklar ve askerler
Yüzün bir kır çiçeği gibi usulca söner
Uyku ve unutkanlık gittikçe derinleşir
Yan yana uzanırdık ve ıslaktı çimenler
Ne kadar güzeldin sen, nasıl eşsiz bir yazdı
Bunu anlattılar hep yani biten bir aşkı
Geçerken bu dünyadan bütün ölü şairler
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk, cebimde bir revolver
Bu aşk burada biter, iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider