Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı
KolektifFeatured Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı Posts
You can find Featured Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı books, featured Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı quotes and quotes, featured Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı authors, featured Dünden Bugüne Türkiye'nin Toplumsal Yapısı reviews and reviews on 1000Kitap.
Türk Eğitim Sisteminden söz etmek hayallerden aynı zamanda hayal kırıklıklarından da söz etmek demektir. ''İyi eğitim, iyi okul, yüksek ücret, parlak unvan ve statüsü'' beklentileri, diğer tüm öncelikleri göz ardı edecek kadar seçeneksiz, tek yol gibi görülmektedir. Oysa eğitim ''educate'' kelimesinin iki kök anlamı da bunlarla ilgisiz. Birincisi, insanın içinde olanı dışa çıkarmak, ikincisi de biçimlendirmek demektir.
Türk Eğitim Sisteminin temel sorunları nicel ve nitel açıdan ciddi bir toplam oluşturur. Türk modernleşmesi eğitim reformlarının olmasına rağmen, eğitim kurumlarının planlanan ve beklenen gelişmeyi gösterdikleri söylenemez.
Türkiye'de okullarda öğrenciye en çok söylenen söz konuşmamaları ve sessiz olmalarıdır Okul öncesinden yüksek öğrenime kadar öğrenciler, sürekli tekrarlanan ve önerilen bir 'sessizlik kültürü' eğitimine maruz kalırlar.
Modern olmak için geleneksellik hiç tereddüt edilmeden harcanır.
Hoşgörü ve çok kültürlülüğün en yüksek olduğu ülkelerde dahi, en ufak bir kıvılcım ve provakasyon, Müslüman ve Hristiyan gruplar arasında dinsel çatışmalar yaşanabilecek bir ortama yol açabilmektedir.
"...Bütün bu veriler göstermektedir ki, Türkiye'nin eğitime ayırdığı kaynak yetersizdir..."
'...Okul sırası ulusal ve modern eğitimin vazgeçilmezidir. Her şey değişse de sıraların tasarımı değişmez. Çünkü okul sırası, sert ve rahatsız biçimiyle sürekli öğrenciye nerede olduğunu hatırlatmaktadır. Sıralar yetersiz kaldığında öğretmen ve yöneticiler bunu sürekli hatırlatmakta gönüllüdürler. Okul sırası başlı başına eğitmendir. Herkes aynı hizada, sırada, eşit ve öğrenime hazır durumdadırlar. Disiplin, kontrol, gözetleme...'
Cemil Meriç'in tanımlamasıyla "kendi irfanına güvenini kaybeden Osmanlı" Lale Devri'yle beraber Batı'yı taklit etmeye kendisi için gaye edinir.
"Osmanlılarda aristokratik gelenek olmadığı gibi bunun eski kalıntıları (eski aşiret aristokrasisi) temizlenmişti."..." Devlet, birlik için tehlike teşkil edebilecek zenginleşmelere ve siyasi güce dönüşebilecek iktisadi güçlenmelere izin vermiyordu."..."Çok eşlilik serbest olmasına rağmen fiilen tek eşlilik hakimdi."