“Karanlıkta yıldızlar devleşmiş gibi geldi Mürşit'e, gözlerini dikmiş bakarken. Dünyanın dışından, milyonlarca yıl uzaktan ona bakan bu yıldızlar evrenin akıl almaz sonsuzluğunu değil, bu dünya üzerindeki yalnızlığını, yabancılığını, gereksizliğini hatırlatıyordu ona, içini ürpertiyordu.”