Aslında dünya işte bir așağı yukarı
Dönüyor hiç durmadan yorgunu yok ki işin
Cebeli Rahme vakti bir fırtına bir yağmur
Oradan birer birer dağılarak dünyaya
Ne kadar yalnız insan ne kadarı firari
incecikten bir hasret tenhalarda beklerken
Hangi dağa nur iner hangi dağa tefekkür
Ey kalbimi yaratan sonsuz kere teşekkür..
İnsan ne ki sonunda biraz balçıkla nefes
Oyalıyor kendini sabah akşam bir heves