Nehru, kitabın baskıya girdiği 1938 yılında şunları yazıyordu:
İngiltere hakkında… “İngiliz hükümeti Asya’da, Afrika’da ve Avrupa’da tümüyle gerici bir rol oynadı,
faşizmi ve nazizmi her alanda yüreklendirdi. Gerçek bir demokrasinin gelişiminden çok korkuyordu. (…)
Faşizm bu kadar büyüyüp dünyaya hâkim olmaya başladıysa bunun sorumluluğu İngiliz hükümetinin omuzlarındadır.” Türkiye hakkında…
“Gırtlağına kadar çatışmalara batmış bir dünyada, Türkiye günümüzde dış düşmanı olmayan, kendi başına barış içinde yaşayan bir ülkedir. Yunanistan’la ve Balkan ülkeleriyle on yıllar süren kan davası benzeri sorunlar çözüme kavuşturuldu. (…) Basiretli önderliğiyle Türkiye’yi ırksal ve öteki sorunlarından çekip çıkaran Kemal Atatürk kendini içerde kalkınmaya adadı.” Sovyetler Birliği hakkında…
“Beş Yıllık Plan bazı parçalarında başarısızlığa uğramasına karşın, büyük bir başarı kazandı. Plan, Rusya’nın gelecekteki hızlı sanayileşmesinin ve tarımı kolektifleştirmesinin temellerini attı;
açıklarını kapatmaya yöneldi.
(…) Rusya uluslararası alanda barış politikası izledi. Milletler Cemiyeti’nde kolektif güvenlik,
silahsızlanma ve saldırgana karşı ortak hareket için çaba gösterdi.”
