CEMAL SÜREYA'YA DAİR
ne sen utancını duvarlara asan
o beklenen kadın ol
ne de ben masaya kurallarını koyan,
seni bekleyen o adam olayım
utancın;
seni boydan boya örten
bir elbise misali üzerinde kalsın,
kuralların yerini korkusuzluk değil
çevremizde yürüsün istediğimiz
korkular alsın
ve her şey
ve ama her şey
işte böylece bitsin!