Düşmüşler

Hala düşünüyorum ve insan beyni en çok olabilecekleri düşünürken yorulurmuş, yani hayal kurarken, plan yaparken veya düşlerde yaşarken... Zihnimin bu kadar yorgun olması o yüzden olmalı, belki de; yazdıklarımın düşlerden ibaret olması da olabilir, yani anlatılanlar düşmüş diyebilirim. Düşmüşlerin hikâyesidir belki şu anda zihnimin içinde dönen oyun.

Sayfa 179 - XL yayınlarıKitabı okudu

Reklam

Ayten Boral

Terk edişler veya vazgeçişler, aslında planlanıp önceden söylenerek yapılabilecek şeyler değildi. Anlıktı, o andı. Bitti denilen o an, terketmek, vazgeçmekti. Sonra unutulurdu her şey, önce gidişler, sonra arkada bırakışlar, birkaç sevgili, sonra da hatıralar....

Sayfa 88 - XL yayınlarıKitabı okudu

Ayten Boral

İnsan neden ulaşmak isteyenlere karşı engel koyardı ki, bıkmış mıydı insan insandan? Ben bıktım. Haysiyetinin önüne geçen menfaat duygularıyla bana yaklaşan çevremdeki herkesten bıkmıştım. İşi olmayan kimse aramazdı çünkü! Sahte hayret ünlemleri dolu cümlelerden, bir ihtiyacın varsa diye başlayan, yalan, sahte ve sevimsiz konuşmalardan gına gelmişti.

Sayfa 28 - XL yayınlarıKitabı okudu

Ayten Boral

"Mecbursun!" diyenlere, "Sen bu hayata mecbursun!" diyenlere inat, varlığını arayan, kovalayan ve kazanan kişinin devrimi kadar kutsal bir şey yoktur. Tanrıyı arayıp, kendini bulan filozoflardan ötesi henüz yok. Önce kendisi olabilmeli insan.

Sayfa 23 - XL yayınlarıKitabı okudu

Ayten Boral

Kadınlar ciddi olduğunda bir başka çekici oluyorlardı. Belki de toplum içinde, ondan bu kadar nazik, sevimli ve sempatik davranmaları gerekiyordu. Çok fazla çekici görünmemek için. Ya da sürüdeki cezbedici dişi olmadıklarını göstermek için, bir çoğu ciddiyetten kaçınıyordu.

Sayfa 18 - XL yayınlarıKitabı okudu