Kişinin benmerkezciliğinin emzirdiği egosantrizm; bu çatışma esnasında doğrunun ve hakikatin referansı olarak kendini alır. Kişi gözlediğini kendisine uyarlar; doğasına uygun gördüklerini takdir ederken, olumsuzladıklarını yadırgar. Şovenizm ise, kişinin milli değerlerle kabartarak inşa ettiği yapıyı yüceltip; artık "güçlü" olan, bu çatının altında nüfus ederek kendine de bu güçten bir nebze sahiplilik biçmesi yani haz duymasıdır.