Düşünbil - Sayı 66 Gönderileri
Düşünbil - Sayı 66 kitaplarını, Düşünbil - Sayı 66 sözleri ve alıntılarını, Düşünbil - Sayı 66 yazarlarını, Düşünbil - Sayı 66 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü ölmek zorunda olduğunu bilen insanın davranışı, hayatı daha yoğun yaşamak olmalıdır.
Sanatın "ne"liğini, ne olduğunu sorgularken sanatın bizatihi kendisi yok olma durumu ile karşı karşıyadır: sanatın önünde, yıkılacak herhangi bir şey kalmadığı noktada sanat kavramı ortadan kalkacak gibi gözükmektedir.
İnsanların varlığını belirleyen şey, bilinçleri değildir; tam tersine, onların bilincini belirleyen, toplumsal varlıklarıdır
Ölümün efendi, bizim ise köle olduğumuz bir dünyada hiçbir diyalektik, hiçbir fikir, hiçbir bilgi insanoğlunun sonunun gelmesini engelleyemeyecek.
hayat boş ve anlamsızdır ancak zaten tam da bu yüzden yaşanması gerekmektedir.
İntihar yaşamın bizi aştığını, yaşamı anlamadığımızı söylemektir.
İnsan bir kez düşünmeye başlayınca adına yaşam denilen alışkanlığın gülünçlüğünü ve çırpınmanın yararsızlığını fark eder.
ölümün anlamına verilen cevap aynı zamanda yaşamın anlamını oluşturur.
"Olabildiğince açık konuşmak istiyorum ama kalbim boş. Bu boşluk yüzüme tutulan bir ayna gibi, kendimi görüyorum.
"Şimdiden yaşayamayacak kadar kalabalığız; böcek gibi değil ama insan gibi yaşayamayacak kadar kalabalığız; toprağı tüketip çölleri büyütüyoruz, ırmaklarımız birer batak, okyanuslar can çekişiyor , ama iman, ahlak, düzen ve maddi çıkar bizi ilkel topluluklar halinde yaşamaya mahkum etmek için elbirliği ediyorlar: Dinlere mümin gerek, uluslara savunacak insan, sanayicilere tüketici: bu demektir ki herkese çocuk gerek, yetişkin olunca ne olacaklarının bir önemi yok" (Caraco, Kaos'un Kutsal Kitabı).
Sayfa 36Kitabı okudu