Son insanın hayatında çobanın yeri yoktur. Onun biricik yaşamı sürü insanı olmaya dayanır. Son insanın ırmağında herkes aynı suyu içer, aynı şeyi ister ve aynı olmayı diler; çünkü farklı olmanın kutsanmadığı ama aynılığın yüceltildiği yerde, var olmanın derin çıplaklığında yaşayamaz o.
Sayfa 8