Gölgelere sığınan, yaralarını kimseye göstermeyen hüzünlü kadınların hikayeleri...
Sâye, Farsça gölge demek. Sâyende, senin gölgen yardımıyla anlamına gelen çok ince bir teşekkür ve ben yazarımıza diyorum ki, sayenizde gölgede gönüllü yaşayanların hikayelerini hatırladık.
Yanı başımızda ve hatta başımızda olan olayları başkalarının ağzından dinlediğim, başka gözlerle gördüğüm ve en çokta şaşırdığım hikayeleri severim. Kitap iki bölümden oluşuyor. İlk bölümde kadın hikayeleri anlatılmış ve öyle etkileyici anlatılmış ki durup düşünmeden bir sonraki hikayeye mümkün değil geçemiyorsunuz. İkinci bölümde ise sanki yazarla karşılıklı oturmuşum ve çayımızı içerken o anlatmış ben dinlemişim gibi. Olay benim mahallemde geçmiş gibi. Birbirine bağlı hikayeler, bir mahallenin bir dönemini küçük bir çocuğun gördüğü şekilde anlatıyor. Okurken şunu düşündüğümü itiraf etmeliyim. Keşke bu ikinci bölüm bir roman olsaydı, içinde kaybolarak, merakla okusaydım
