Efruz Bey, Ömer Seyfettin'in 1919 yılında yazmış olduğu kısa roman türündeki eseridir. Romanda, İkinci Meşrutiyet'in ilanından sonra yaşanan siyasi, kültürel ve toplumsal değişimler Efruz Bey adlı karakter üzerinden mizahi bir dille anlatılmaktadır. Romanda, aydın yabancılaşması ve baskın karakterlere karşı halkın zaafı mizahi bir dille eleştirilmektedir. Efruz Bey adlı, gösteriş meraklısı ve her kılığa girebilen şarlatan bir karakter üzerinden dönemin genel görünümü çizilmeye çalışılmaktadır.
Ömer Seyfettin; hürriyet, adalet ve eşitlik gibi kavramların içeriğini bilmeden kullanan sahte aydın ve şarlatanlara dikkat edilmesi gerektiğini eleştirel ve mizahi bir dille anlatmaya çalışmaktadır.
Ayrıca, sahte aydınların ve buna aldanan halkın zayıflığı da hâlâ günümüzde devam eden sorunlar olması bakımından okunmaya değer bir eser olarak görülmelidir...
Efruz Bey, yalnız kendi cinslerinden olduğunu inkâr ettiği, ince kafalı Çerkezleri kandıramamıştı. Onlar, Rum, Bulgar, Yahudi... hâsılı hiçbir milleti öpmeye tenezzül etmeyerek:
-Kendi cinsini inkâr eden Çingeneden alçaktır!
-《Ben yazar, sonra size veririm. Siz not tutmayın, yalnız dinleyin.》
Derdi. Hayvanın boynuzundan, insanın sözünden tutulacağını bilirdi. Herhalde bu yuları ele vermemek hikmete muvafaktı. Söylenen söz havaya kaçardı. Efruz Bey bunda çok cesurdu. Lakin yazmağa gelince... bundan korkardı.