Ömer Seyfettin'in 1919 yılında yazılmış bir eseridir. Ama tema İkinci Meşrutiyet'in ilanından sonra yaşanan toplumsal değişimlerdir. Ahmet bey uydurduğu yalandan sonra ismini de Efruz koyup yola devam etmiştir.. Ömer Seyfettin; hürriyet, adalet ve eşitlik gibi kavramların içeriğini bilmeden kullanan sahte aydın ve şarlatanlara dikkat edilmesi gerektiğini eleştirel ve mizahi bir dille anlatmaya çalışmaktadır. Pertev Naili Boratav bu esere Ömer Seyfettin'in Don Kişot'u der. Sahte aydınların ve buna aldanan halkın zayıflığı da hâlâ günümüzde devam eden sorunlar olması bakımından bu eser okunmaya değer. Keyifli okumalar diler, böyle güzel bir mecrayı bizlere sunduğu için 1K ekibine teşekkür ederim.

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Anadolu Üniversitesi Yayınları · 20181,651 okunma

Reklam

Muhammet İkbâl

@Muhammetikbal·

03 Ağustos 2021 23:54

201 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

3 günde okudu

Hüseyin Rahmi Gürpınar ve

İhsan Oktay Anar severleri için “işte aradığınız eser” diyebileceğimiz ve bu usulün merkez efendisi sayılabilecek bir baş yapıtı tanıtacağız bu tetkikimizle sizlere. Pertev Naili Boratav'ın, Ömer Seyfettin'in Don Kişot'u dediği bu eserde Üstat, hicvi öyle merkeze alarak öylesine mübalağaya dayalı anlatım tarzı geliştirmiş ki resmen mizahı usulüne katık edip vuslatına tenkiti oturtmuş. Üstelik bu öyle heybetli bir oturuş ki Sultan Süleyman dirilip tahtına otursa, bu oturuş yanında kamburuna esir düşmüş sanılır. Üstadın cömertliği; halktan hükümete, fikir adamlarından fikir telakkilerine, kurum ve kuruluşlardan mefkure sahibi ocaklara kadar herkese bir şekilde malum olmuş ve dahi bizleri “bu tenkitten nasiplenmeyen neredeyse bir Allah kulu yoktur” diyebilmek şerefine eriştirmiştir. Pek tabii tenkitlerden en büyük ve en yetkin lokma ise bizatihi biz okuyucuların payına düştü. Zira okuyucusu olarak Efruz Beyi dışarda değil, benliğimizde (içimizde) arama temayülü göstermek mecburiyetinde kaldık. Bu eserden ziyadesiyle tenkit ikmal etmemiz, nefsimizle mücadele halinde olduğumuzu bir kez daha hatırlamamıza neden oldu. Bu da eserin temel başarı ölçütünü -okuyucusunu sarsması ilkesi- ziyadesiyle karşıladığına delalet ediyor. Biz, eserin, bütün kitap severler tarafından, en az bir defa, baş kahramanla özdeşleşerek, okunması gerektiğini düşünüyoruz. Zira bu fikrimiz, mefkure olma yolunda da emin ve selim adımlarla yol almaktadır. Dimağınıza şifa olacak bu eseri muhakkak okuyunuz efenim... | Efruz Bey (Değerlendirme yazarı)

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Karbon Kitaplar · 01,651 okunma

Fazıl Şengül

@fzl_sngl·

04 Ekim 2020 19:32

58 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

22 saatte okudu

Hürriyete layık bir kahraman(!)

Tevafuklara inanır mısınız? İki gün evvel bir arkadaşın yapmış olduğu yorumda keşfetme imkanı bulduğum "trt dinle" uygulamasını yükledim. İncelerken rastgeldiğim Efruz Bey romanını sesli kitap şeklinde dinlemeye başladım. Malumdur ki; eski Türkçe ile {eski Türkçe demeye bile imtina ediyorum zira aslımız ne zamandır kaçtığımız..!}

devamını oku

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Anadolu Üniversitesi Yayınları · 20181,651 okunma

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

88 syf.

· Kitabı okudu

6/10 puan verdi

Beğendi

4 günde okudu

puanım:10/6

Okuduğum kitap ayrıntılı değildi o yüzden özet halini okunmuş bulundum ;güzeldi, ben baya çok güldüm ve bunların hala var olması ise ne denmeli bilemedim. :) Kitabın anafikri; sorgulamalıyız ve her şeyi hemen inanmamalıyız. konusu;Ahmet beyin milleti kandırması ,adını efruz koyuyor kendine jöntürk diyor, halk buna inanıyor ve çok komik sonunda ise tabi hapis. :) en çok güldüğüm ise;Ben 20 yıldır burayı kazıyorum diyip insanları kandırıyor ama kendisi 23 yaşında hahah okuyun kesinlikle şimdiden görüşmek üzere :))

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Timaş Çocuk Yayınları · 20161,651 okunma

Reklam

Hatice Küçük

@didei_afitab·

26 Ekim 2021 22:32

192 syf.

· Kitabı okudu

8/10 puan verdi

"Fantezi Roman"

Her hikayede farklı bir alanı idealize edip onu delicesine savunan, yaşayan, kitleleri peşinden koşturup sonunda hezimete uğrayan asıl adıyla Ahmet Bey, bu yolda kendine seçtiği adıyla Efruz Bey (aydınlatıcı), dönemin aydınlarına eleştiri mahiyetinde bir karakter olarak okuyucuya merhaba diyor. Ancak sadece onları eleştirmek olmaz diyerek onları besleyen kitleleri tanıma ve tanımlama amacı da güdüyor. Zira kitlelerin aydınlık ölçütlerini daha doğrusu toplumunun aydınlık ölçütlerini, aşka gelme hızını ve duygularla beslenme özelliğini; çabuk yanan çabuk sönen, yanar döner insanlar karşısında sorgulamadan aynı hızla farklı düşüncelere adapte olma özelliklerini bilen Efruz Bey, yeri geldiğinde bu özelliklere göre aydınlığının yönüne karar verip geri çekilme ya da devam etme kararı alabiliyor. Herhalde bunun için yazar, yarattığı karaktere "hepimiz değilsin ama hepimizden bir parçasın" diyor.

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Karbon Kitaplar · 01,651 okunma

Ayla ŞENER

@ay_la_snr·

22 Mayıs 2021 22:23

224 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

7 günde okudu

Efruz Bey, başka bir deyişle Ömer Seyfettin'in Don Kişot'u:)) Bu kitap da dönem konularımdan biri olduğu için okumak zorunda kaldığım kitaplardandı. Tıpkı diğerleri gibi oldukça sıkıcı bulduğum fakat asla faydasız olduğunu söyleyemeyeceğim bir kitaptı. Osmanlı'nın II. Meşrutiyet' ten I. Dünya Savaşı'nın ortalarına kadar olan durumunu gözler önüne

devamını oku

Bütün Eserleri 1Ömer Seyfettin · Bilgi Yayınevi · 20171,651 okunma

Meryem Kübra ⁠✿

@_ervahiezel·

20 Temmuz 2023 21:56

224 syf.

7/10 puan verdi

Ömer Seyfettin'in, öykünün ana kahramanı olan Efruz Bey'in maceralarını anlattığı, yazarının ölümünden sonra farklı mecralarda yayımlanmış aynı kahraman çerçevesinde öykülerin bir araya getirildiği bir kitap. Özellikle dönemin bazı çabuk parlayan fikir adamları Efruz Bey kılığı altında eleştirilir. Aslında Efruz Bey aynı zamanda günümüz bazı insanların da tarif edilmiş biçimi gibidir. Şöyle ki : Efruz Bey; her nabza göre şerbet veren, bilmediği konularda alim gibi davranan, fikirlerini zamana ve mekana göre (özellikle menfaatine göre) hemen değiştiren, üst düzey makamlardaki insanlara yakın olmaya çalışan, liyakatsiz biridir. (çok ama çok tanıdık geldi...) Ve tabi bunun yanında aydınlanmayan (veya aydınlanmak istemeyen) bir kesim insanların; hemen bazı şeyleri kabul edişleri, inanmaları ve sorgulamamaları da eleştirilmiş. Kitabın üslubu konuşma dili olarak sayılabilir. Fakat yazıldığı dönemde Osmanlıca yazıldığı için Arapça ve Farsça kelimeler de kullanılmış. O yüzden anlayamadığım ve araştırdığım çok kelime barındırıyordu. Başta biraz akıcı, hatta trajikomik bulmuştum. Ama ilerledikçe oldukça sıkıldım.. Yine de 'hiciv' türünde okunması gerekilen bir kitap olduğunu düşünüyorum