Okunmasını tavsiye ettiğim bir eser.
Kitap, hayatını efsunlara, tılsımlara inanarak yaşayan efsuncu baba ve ondan biraz olsun para koparmak umuduyla çevresinde dolanan iki genç Ermeni’yi konu edinmiş. Efsuncu baba, doğruluğundan asla şüphe etmeden bir kitapta geçen hazinenin peşinden koşar. Efsuncu babanın bir evliya mı yoksa bir divane mi olduğuna karar verememiş Ermeniler, Baba ile defineyi aramaya koyulurlar.
Efsuncu baba gördüğü, yaşadığı her eşyayı ve olayı uğurlu veya uğursuz diye sınıflandırmış. Her hareketini de bu sınıflandırmaya göre şekillendirmiş. Bir işi yapacaksa uğurlu zamanı bekliyor, uğursuz bir durumla karşılaştığında, mavi gözlü bir insan görmek gibi, telaştan yaptığı işi kesiveriyor yarıda. Öngördüğü gibi, bu uğursuz alamet gerçekten de işinin rast gitmesini engelliyor. Ermeniler de bu duruma tanık oldunca Baba’nın haklı olduğunu düşünüyorlar ve kafalarında soru işaretleri ile Baba’nın peşinden ayrılmıyorlar.
Sadece bakış açınızın hayatınızı nasıl etkilediğini değil aynı zamanda cahilliğin amansız rüzgarlarının sizi nasıl hiçliğe savurabileceğini de gösteriyor kitap.
