Ege&#x27;de Eşkiyalar

İlhan Çağlar

Çakırcalı’nın en önemli özelliği, kendisine karşı girişilen bir hareketi hiçbir zaman karşılıksız bırakmamasıydı.

Sayfa 159 - Tarih Vakfı YayınlarıKitabı okudu

Reklam

Çakırcalı'nin üçüncü kez afta olduğu dönem, yani 1907-1908 yıllar, İttihat ve Terakki cemiyetinin İzmir'de en aktif olduğu dönemdir . Cemiyetin İzmir ve civarında örgütlenmesini üstlenen kişi , İkiçeşmelikte tütün bayiliği yapan ve Yakup Ağa olarak tanınan Dr. Nâzım Bey'dir. Nâzım Bey, Çakırcalı Efe'nin imparatorluğu tek başına parmağında oynattığını görür ve gerçekleştirmeyi planladıkları ihtilal için böylesi bir adama örgütün ihtiyacı olduğunu hisseder. Bunun için Nâzım Bey, Çakırcalı’nın aftayken yaşadığı Ödemiş'in Kayaköyü'ne giderek efeyi gizlice ziyaret eder ve onu örgüte üye olması için ikna etmeye çalışır. Gizlice gerçekleşen görüşme sonrasında efe, siyasetten anlamadığını ileri sürerek, Nâzım Bey'in teklifine olumsuz yanit verir.

Sayfa 117 - Tarih Vakfı YayınlarıKitabı okudu

İlhan Çağlar

II. Meşrutiyet öncesi öncesi Çakırcalı ve çetesi, Avrupa'da özellikle Londra'da çok tanınmış bir eşkiyadır. Avrupa basınının Çakırcalı'ya büyük ilgi gösterip eylemlerini haber yapmasının yanı sıra Avam Kamarası'nın bile Çakırcalı'ya ilgi duyması Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemi için olağanüstü bir olay sayılmalıdır.

Sayfa 61 - Tarih Vakfı YayınlarıKitabı okudu

İlhan Çağlar

Devlet, kendi haberleşmesini sağlamak için ilk girişimi 1841'de yaptı, Posta Nezareti'ni kurdu. Posta Nezareti'nin örgütlenmesi, öncelikle vilayet merkezleri bazında oldu , İzmir'deki kuruluşu ise 1845 yılında gerçekleşti . İmparatorluk merkezinin İzmir ile haberleşmesi , Posta Nezareti kurulmuş olmasna rağmen, geleneksel yapısını koruyor; posta, eskiden olduğu gibi karayoluyla ve hayvan sırtında taşınıyordu . İstanbul'dan haftada bir kez, çarşamba akşamı çıkan posta 87 saat gibi çok uzun bir sürede İzmir'e ulaşıyordu . Postacılığın bu ilkelliği 1865 yılına kadar devam etti.

Sayfa 41 - Tarih Vakfı YayınlarıKitabı okudu

İlhan Çağlar

I. Meşrutiyet öncesi, imparatorlukta durum hiç de içi açıcı değildi. Mithat Paşa, bu zor durumu şöyle açıklıyordu: Maliye iflas halinde idi. Rüşvet görülmemiş dereceyi bulmuştu. Hükümetin idaresine tahsis edilmesi gerekli gelir, sarayın kaprislerine yetişmiyordu. Valilikler ve büyük memuriyetler, mabeyn tarafından rüşvet karşılığı ehliyetsiz ve açgözlü kimselere ihale ediliyordu. Memleket bu valilerin zulmü altında harap olup gidiyordu.

Sayfa 35 - Tarih Vakfı YayınlarıKitabı okudu