Eğiva’nın Çocukları Kayıp Çocuklar
Özge ÖzdemirEğiva’nın Çocukları Kayıp Çocuklar Sözleri ve Alıntıları
Eğiva’nın Çocukları Kayıp Çocuklar sözleri ve alıntılarını, Eğiva’nın Çocukları Kayıp Çocuklar kitap alıntılarını, Eğiva’nın Çocukları Kayıp Çocuklar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Varglar nasıl yaratıklar yahu
“Tüm bunların anlamı ne? Neden çocuklarımı alıyorlar ve neden Kız Kardeşler henüz duruma müdahale etmedi Süha?” diye sordu.
“Kim olduğunu ne amaçladıklarını bilmiyorum Eğiva.Sadece bir şeyden eminim ki bu Varglar’ın işi.”dedi adam.”Güçlenmek için her zaman saf büyüye ihtiyaç duydular.Çocuklar büyünün şekil bulmamış halidir.Henüz ruhları temizdir ve güçleri taraf seçmemiştir.Karanlık ya da aydınlık Işık, birini seçersen güçlerin şekillenmeye başlar, artık ruhuna uygun duruma gelir ve onları senden başkası kullanamaz.Ama tarafını seçmediysen, bedeninde gezinip dururlar.Zamanı gelene kadar sadece sana eşlik ederler.Eğiva’sı olmayan bir çocuk bu yüzden gücün altında edilebilir ya da başka cadılar tarafından kullanılır.” Işık, Varglar’la ilgili bilgilerini hatırlarken içinin ürpermesine mani olamamıştı.Onlar korkunç olmaktan öteydi.Görünmeyen, hissedilmeyen varlıklar gücü kullanabiliyordu.Varg olmak, gücün uğrunda hapsolmayı seçmek ve bedeninden vazgeçmektir.Ruhlarını, güçlerine feda etmektir.Onlar Işık için en korkunç yaratıklardı.
Sayfa 23 - Işık / SühaKitabı okudu
Herkes masalları sever peki ya masallar gerçekse?
“En sevdiğin masal hangisiydi?” Işık’ın sorusu Ceset’i şaşırtmıştı.Bu onun için beklenmedik bir girişti.Açıklama yerine saçma bir soruyla karşılaşmak onu hazırlıksız yakalamıştı.
“Nasıl saçma bir soru bu ?”
“İstediğin cevapları alabilmen için kolay yoldan anlatıyorum.Söyle hangisi?”
“Bana masal anlatan olmadı Müdire Hanım.Eğer
Sayfa 69 - Işık / MertKitabı okudu
Dayanıksız biri, yaşadığı kaybın ardından hâlâ kendisi olmayı sürdüremez çocuk.
Sayfa 210 - Herdem KitapKitabı okudu
Bir parça umut, korkunun en büyük düşmanıdır.
Sayfa 149 - Herdem KitapKitabı okudu
Kendini bilmekle, kendini beğenmişlik arasında bir yerde :)
“Haklıydın Süha.” dedi.”Ben kesinlikle var olan en iyi Eğiva’yım.”
“Seni kaçık cadı, ah seni baş belası.” diye mırıldandı.
Sayfa 88 - Işık / SühaKitabı okudu
Belediye Otobüsü Tarık :):)
Nazlı, oluşan sessizlikten faydalanarak Işık’ın boynuna sarılıp onu öptü.Gözleri bir an için Tufan’a takılmıştı.İkisine bakan adamı görmezden gelmek pek mümkün değildi.
“Senin sayende döndü biliyorsun.” dedi.
“Biliyorum.” diye mırıldandı Işık.
“Neyse, Tarık beni de eve bıraksana şimdi araçlarla falan uğraşamam.Kızlar evde beni bekliyor.”
“Beni de atıver Tarık.Ferman’la buluşacağım ya.” Işık ve Tufan gülmeye başladığında Tarık sıkıntıyla içine çektiği nefesi yavaşça geri bıraktı.”İyice belediye otobüsü muamelesi yapmaya başladınız bana ama.” dedi.”İyi hadi gelin de gidelim.”
Işık ve Tufan’la vedalaşan üçlü Tarık’ın zamanı bükmesiyle birlikte önce bir girdaba kapılmış gibi bedenlerinin kontrolünü yitirmiş ve hemen ardından ufalarak açılan deliğin içine çekilmişlerdi.Onların ardından bakan Işık, Tufan’ın kendisini saran kollarına karşılık vererek başını göğsüne yasladı.
Sayfa 120 - Işık / Cadı dostlarKitabı okudu
Karanlığı aydınlatma Adının hakkını nasılsa veriyorsun Tatlı Cadı
“Onu kurtarmak demek bağlayıcıyla seni karşı karşıya getirir Işık! Kiminle baş edeceğini bilmeden böyle bir risk alamazsın.”
Işık gülümsedi, bu kendisine olan güvenini yansıtırken Süha için deliliğin bir örneğiydi.” Hani var olan en güçlü Eğiva’nın ben olduğumu düşünüyordun?” diye sordu.
“Işık, ortalık karanlık kaynıyor.”
“İyi ya, biz de biraz aydınlatırız.”
Sayfa 86 - Işık / SühaKitabı okudu
Mert, ciddiyetimi koruyamıyorum sayende:)
“Işık!” diye bağıran Ceset, bu defa Süha’yı geçerek ona ulaşmayı başarmıştı.”Lütfen ben kafayı yemeden önce söyler misin neler oluyor?”
“Ölüm.” dedi kadın.Zorlukla yutkunuyor ve dışarı çıkan her bir kelime sanki boğazına takılıp kalıyordu.
“O bir ölüm cadısı.”
“Bu kulağa çok b*ktan geliyor.”
“Evet, durumu özetledin.”
Sayfa 87 - Işık / MertKitabı okudu
Kendi küçük yüreği kocaman Burak
“Ruhun üşüyor.”
Burak’ın fısıltılı sesi ona ulaştığında çocukların odalarındaki camdan dışarı bakıyordu.Karanlıkta parıldayan Ay’ın ışığıyla, Ruh Okuyan bir çocuktan asla gizlenemeyecek duyguların üzerini örtmeye çalışıyordu ama bu anlamsız bir çabaydı.
“Bir tek ben değil.” dedi Burak.”Hepimiz bunu biliyoruz Eğiva, çünkü sana bağlıyız.Ruhunu okumuyorum, onu hissediyorum.Üşüyor ve çok yalnız.Çevrendeki bedenleri de kendi bedenini de oyalıyorsun ama ruhlarla ilgilenmeye korkuyorsun.”
“Çünkü eksiğiz.”
“Değiliz.Hissetmelisin Eğiva.Ben Selçuk’u, Asu’yu, Pınar’ı ve Can’ı hissedebiliyorum.Onlar her zaman bizimle.Bağ kopmadığı sürece onları hissedebileceğiz.”
Işık gözünden akan yaşı parmağının ucuyla silip bir kez daha acıyla yutkundu.Çünkü bağ koptuğunda çocukların tamamı gibi kendisi de yitip giden ruhların acılarını ömür boyu çekecekti.Burak,sadece tek bir noktada yanılıyordu, bağ kopsa bile hissetmeye devam edeceklerdi.Kendisi için değildi endişesi.Çocukları bu ağırlığı taşıyamayacak kadar küçük ve kırılgandı.
“Miniklere bakmam lazım Burak.” dedi.”Sen de uyumalısın.”
“Biliyorsun, seni seviyorum Eğiva.”
“Ben de sizi seviyorum, benim küçük İvalarım.”
Sayfa 57 - Işık / BurakKitabı okudu
Buse çok tatlı değil mi yaa
Işık’ın aralık kapısı açılıp duvara çarptığında ikisi aynı anda yerinden sıçradı.Fazla zorlu olan konuşmaları yarım kalmış ve Ceset’i tedbir almaya zorlamıştı.Adam elini beline götürüp silahını çekmişti ki minik bir kızın ve onun arkasından iki erkek çocuğunun geldiğini gördü.Derhal silahını kaldırarak Işık’a yol açtı.Bu onun değil, Işık’ın çözebileceği bir meseleydi.
Kadın kederli, utangaç ve şaşkın ifadeleri yerine otoriter bir yüzle baktı çocuklara.Ellerini göğsünde kavuşturup “Evet?” Dedi sadece.
Çocuklar doğrudan Ceset’e bakıyordu.Minik kız açtığı koca gözlerindeki neşeli ifadeyi dudaklarıyla birleştirmişti.Gözlerini Ceset’ten ayırmadan, “Uykum kaçtı Eğiva.” Dedi
“Buse!”
“Özür dilerim Eğiva, yani şey ben Müdire diyecektim.Uykum kaçtı ama Burak ve Yiğit yanına gelmeme izin vermedi.Burak biraz yalnız kalman gerektiğini söyledi.Üzerine çok geliyormuşuz ve sen bizden bıkabilirmişsin.Ben de ona senin bizden bıkmayacağını ve bu gece yanında uyumak istediğimi söyledim.Ellerinden kurtulup,” dedi ve tam bu kısımda başını arkasında duran iki çocuğa çevirip sinsi bir gülüşle baktı, “yanına geldim.Seninle uyuyabilir miyim ? Lütfen.
Sayfa 42 - Işık Kanlıca / BuseKitabı okudu