Ekim Çocuğu

Henüz önümüzde iki ay daha var ama bu sene bundan daha güzel bir kitap okuyacağımı sanmıyorum. Bana göre 2023'ün en iyi kitabını okudum. Linda'nın teşhisinden emin değilim ama bu kitapta akıl hastanesinde kaldığı ve elektroşok tedavisi aldığı o günlerde geçmişiyle yaptığı hesaplaşmalarını okuyoruz. Eski eşi Karl Ove, çok sevdiği ve onları hatırladığında daima acı ve pişmanlık duyduğu çocukları, kendi çocukluğu, ebeveynleri, depresyon ve kaygı bozukluğu, hafızasında muhafaza ettiği daha başka birsürü yaşanmışlık. Anlattıklarının ağırlığına rağmen dili bu kadar yalın olan, su gibi akan bir metin okumamıştım epeydir. Aslında olan şu, gerçeğin kendisi o kadar acı ki süslü cümlelerle, ıstırabın eşanlamlısı tüm kelimelerle anlatmaya gerek kalmıyor. Yazar olanı olduğu gibi yazıyor ve olanların ağırlığıyla sizin kalbiniz paramparça oluyor. Ne kadar dürüst, açık zihinli zeki bir kadın, inanılmaz güçlü bir kalem. Hiçbir ajitasyona tenezzül etmeden, ağlamaklı cümleler kurmadan duygusunu bana olduğu gibi geçirdi, beni kitabı bitirene kadar defalarca kez ağlattı. Hayran kaldım.

Ekim ÇocuğuLinda Boström Knausgaard · Kıraathane Yayınları · 202317 okunma

Reklam

Bahar

Hayatımdan kaçan ben miydim, yoksa duymasam da beni çeken, bambaşka bir sesle konuşan, rüzgârda yürürken etrafı daha şeffaf, daha pürüzsüz gören bir şey mi? Dehşet duygusuyla ruhun o çok bildik kıyılarına sürüklendim. O yumuşak gecelikler, saati belli yemekler, yatak, yatak, yatak.

Sayfa 123

Bahar

Bunun bana ne faydası vardı? Hayatın kıyısında, daha beterinden sakınmak için acılarıma tutunuyorum. Yalnızlık, artık sevilmiyor olmak, kendini sevememe duygusu.

Sayfa 123

Bahar

O yılların anılarıyla niçin kendime eziyet ediyorum? Hâlâ çözülmemiş, bitmemiş, çoktan geçip gitmemiş ne var? Diyeceğim, o zamandan beri hangi mesafeleri kat etmedim? Bütün gençler kendilerine şiddet uygular. Büyümek çocuk oyuncağı değil.

Sayfa 122

Bahar

Ben böyleydim işte. İnsan yalan söylemediği, kılık değiştirmediği zamanlarda nasıl kendine benzerse ben de öyle kendime ya da inşa ettiği kırılgan güvenlik duvarı en küçük bir esintide yıkılıp, bir koridorda çıplak ve savunmasız kalan birine benziyordum. Kendimi çok kolay terk ettim, ne uğruna?

Sayfa 122