Özgürüm ! Her fotoğrafın bir hikayesi yok artık, ellerimde kanatlandı bak.. elimden gelenin en iyisiydi aşk ve sırf bu yüzden sevebilirim artık kendimi..sen yalnızlığa kaçarak meydan okudun, ben susarak kalan mektupları okudum haksızlığa, olsun..
Ben kayıplarla yaşayacağım belki, ama sen hep ayıplarla...
Sayfa 102