Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları
Kemal YalçınEn Beğenilen Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları Gönderileri
En Beğenilen Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları kitaplarını, en beğenilen Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları yazarlarını, en beğenilen Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Git garibem git , yolundan olma Her yüzüne güleni dost olur sanma Ölümden korkup da sen geri durma. Yiyidin alnına yazılan gelir.
Hakkımızı arayamadık. Muhacir gelmiştik. Şaşkınlık içindeydik. Kimimiz tekrar memleketimize döneriz zannediyordu. Kimimiz 'hakkımızı ararsak, bakarsın zorla Yunanistan'a gönderirler!' diye korkup susuyordu. Şok geçirmiştik. Aklımız başımızda değildi. Ne olacak, neyapacağız? Bilemiyorduk...
Dil bilmiyorduk. Bazı Honazlılar:
'Biz ne anladık bu işten, Yunan kaçtı, Yunan geldi!' diyorlardı.
Ne yapalım, kendi aramızda Rumca konuşurduk. Yerliler kızardı bize.
Yoksullaştık. İş yoktu, güç yoktu. Yazları İzmir'e ırgatlığa giderdik. Üç- dört sene ben de gittim. Narlıdere'de tütün işlerinde, tarla bahçe işlerinde çalıştım.
Geldiğimizde Honaz'da görenek yoktu. Medeniyet yoktu. İki kazık çakmış, bir çuval asmış, arkasına iki çalı koymuş. Buna tuvalet diyor lardı. Bizim orda her evin tuvaleti içinde olurdu.''
"Bana, 'Baba Yorgo, oğlundan daha dinçsin. Bunun sırrı nedir?' diye soruyorlar. 'Bre ben Karadeniz'in suyunu avuç avuç içmişim... Kara deniz'in suyu şifalıdır. Onun için dinç kaldım, onun için sağlam duru yorum' cevabını veriyorum.
"Baba Yorgo, dinç kalmanın sırrını öğrendim. Peki Türkçeyi nasıl ol du da unutmadın, böyle güzel konuşuyorsun?"
Deniz kıyısında yürüyorduk. Birden durdu, gözlerimin içine baktı. Yanıtı kısa ve özdü:
"Türkçe, benim vatanımın dilidir, unutmam!"
Oturuşlarında, başındaki kasketin duruşunda, bakışlarında , görünümlerinde Anadolu insanının izleri vardı.
Terk edilmek ölümün öteki adı!
İlk fırtına Balkan Harbi'nde kopmuş. Türk, Rum ve Bulgar halkları arasındaki ortak yaşama kan bulaşmış.
Demek Pontus Rumları, Türklerin aldatılmış torunlarıymış!
Giresun Kitaplığında ancak Pontusların gerçek kimliklerini öğrenebildim!... Başkaca bir arşiv, araştırma, belge bulamadım. Bu kadar bilgi bile yeterliydi bazı gerçekleri anlamaya!