Kâinâtın zâhiren açık göründüğü halde hakìkaten kapalı olan kapıları, ancak Kur´ân-ı Hakîm´in irşâdına kulak verildiği takdirde açılabilir; lâkin o Kitâb-ı Mu´ciznümâ dahi tılsımdır. O kelâm-ı İlâhî´nin mühim tılsımlarını izn-i İlâhî ile Risâle-i Nur halletmiştir. Bilhassa 30. Söz olan iki "Maksat"tan ibâret "Ene ve Zerre Risâlesi", 23. Lem´a olan "Tabiat Risâlesi", 10. Söz olan "Haşir Risâlesi" gibi mühim eserlerde bu müşkillerin halledildiğini görmek mümkündür.
İşte o anahtar eserlerden birisi de "30. Söz´ün Birinci Maksadı" olan "Ene Risâlesi"dir. Bu eser, kâinat kitâbının bir elifi hükmünde olan "ene"yi tahlîl ediyor.
Birinci Maksad´da, kitâb-ı kâinatın bir elifi hükmünde olan enenin hem mâhiyyetini beyân etmekle, insân tılsımını açıyor. Yani "İnsân nedir, nereden gelmiş, nereye gidiyor, ne için gelmiş, , niçin durmuyor?" suallerini hallediyor.
