Tarihçi, nesep bilgini, şair ve edip Ahmed b. Yahya el-Belâzürî el-Bağdâdî miladi 9. yüzyılda yaşamıştır. Fârisî olduğu düşünülen müellifin günümüze gelebilen iki eserinden biri olan Ensâbü’l-Eşrâf; Câhiliye devri, Hz. Peygamber’in hayat ve şahsiyeti, Hulefâ-yi Râşidîn ve Emevîler ile Abbâsîler’in ilk dönemi için önemli bir kaynaktır. Müellifin kendisi de Abbasî halifelerinden bazılarıyla mülâkî olmuş, onlarla iyi ilişkiler kurup yakın çevrelerinde bulunmuştur. İleri gelenler anlamındaki ‘‘eşrâf’’ kelimesini Belâzürî de yaşadığı dönemdeki manasıyla kullanmış, eserinde siyaset ve ilim sahalarında dikkate değer kimselere yer vermiştir. Kabile ilişkilerine ve bunların sosyal ve siyasi etkilerine dair mülahazaların da yer aldığı Ensâbü’l-Eşrâf, siyasi tarih için olduğu kadar İslam kültür ve medeniyet tarihi için de önemli bir kaynaktır.
Abdüşems ve Çocukları alt başlığını taşıyan Ensâbü’l-Eşrâf’ın 4. cildi, İbnü’z-Zübeyr’in valileri ile başlayıp Abdüluzza b. Kusay’ın hayatı ve çocukları ile bitmektedir. Eserin bu cildi Prof. Dr. Adnan Demircan editörlüğünde, Prof. Dr. Musa K. Yılmaz ve Prof. Dr. Hikmet Akdemir tarafından tercüme edilmiştir. Tercümede Ensâbü’l-Eşrâf’ın bilinen eksiksiz tek nüshası olan Süleymaniye Kütüphanesi, Reisülküttab bölümü, 597-598 numaralarda kayıtlı nüshanın yanı sıra Muhammed Hamidullah’ın neşrettiği siyer kısmı, Beyrut Alman Doğu Araştırmaları Enstitüsü neşri ile Süheyl Zekkâr ve Riyâd Ziriklî neşirlerinden yararlanılmıştır.
