Ercişli Emrah ile Selbihan Hikayesi
Ozan Ahmet PoyrazoğluSözler ve Alıntılar
Kayguya kanığız karqıştan beri,
Ölümden pervasız dönmenik geri
Gönülde yattıkça gül yüzlü peri,
Bizim her zahmanda seyranımız var
O yar menim elde külli varımdır
Namusumdur, gayretimdir, arımdır
Alem bilir Selvi menim yarımdır
Bizim Şah Abbas'tan fermanımız var
Doğruya yürüdük hep gündüz-gece
Sen yüce değilsen tek Mevla yüce
Yavuz Selim Han'a haber gidince
Bizim senden özge sultanımız var
Man Emrah diyerler Karakoyunnu
Namertler içinde yigit oyunnu
Kaz gibi pısmazıh erkek boyunnu
Biz Türk'ük, Türklükten dermanımız var
Şeyda bülbül gibi düştüm feryada,
Yalvarırım pirim gele imdada.
Sefil Emrah ölse fani dünyada,
Men öldükten sonra kim sana kurban.
Sayfa 44 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Nereden nereye sevdim o yari,
Ateşi söndürür nari hicrani.
Emrah'ım der şu gözleri şahani,
Sevmesem incinir, sevsem incinir.
Sayfa 39 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Sallana, sallana indi köşkünden,
Tuba temaşalı suna selbi naz.
Hedengin bağrımın başını deldi,
Geçti kâr eyledi cana selbi naz.
Sayfa 38 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Aşk gönlü sevgiliye hibe etmektir,
Gönül kanlarını nefeslerine katık eyleyenler nefislerinin kılıcıyla kanları heder olur.
Sen edebinle kalırsan sevdiğin zehirli de olsa sana zarar vermez
Kitapyurdu Doğrudan YayincilikKitabı okudu